Baszta zamkowa w Przedczu

Murowana baszta, pozostałość po średniowiecznym zamku wybudowanym około 1360 roku na zlecenie Kazimierza Wielkiego.

Wcześniej w tym miejscu stał stary drewniano-ziemny gród, który w czasie wojny polsko-krzyżackiej, wiosną 1329 roku został zdobyty przez oddział komtura Ottona z Luterbergu.

Gród nie spełniał wiec wymogów obronnych i kiedy po traktacie pokojowym (1343 r.) z zakonem krzyżackim Kujawy wróciły do Polski, zastąpiono go masywnym zamkiem.

Powstał okazały zamek. Wzgórze zamkowe sięgało swym południowym stokiem niemal do brzegu jeziora. Miało pierwotnie kształt kolisty o średnicy wynoszącej u podstawy 90 metrów. Zamek był murowany, a wokół niego stały drewniane domy, razem tworząc miasteczko otoczone murem obronnym, wysokim na około 11 metrów.

Po okresie potopu szwedzkiego zamek nie był remontowany i niszczał. W 1766 r. fosa była zasypana, a mur i budynki pozostawały w stanie ruiny. Przetrwała tylko okrągła wieża.

W latach 70. XX wieku na terenie zamku ulokowano Miejski Dom Kultury i Muzeum Okręgowe.

Obecnie zabytkowa baszta i przebudowany kościół są siedzibą Miejskiego Domu Kultury.