Dolina Chochołowska

Najdłuższa i największa dolina w polskich Tatrach, znajdująca się na zachodnim skraju polskich Tatr Zachodnich i stanowiąca lewą odnogę doliny Czarnego Dunajca. Zajmuje obszar ponad 35 km2 ma długość ok. 10 km. Jest doliną walną. Leży na terenie wsi Witów.

Dolina Chochołowska słynie nie tylko z pięknych widoków, ale także krokusów licznie występujących wiosną na tutejszych polanach. Jest to jedyne miejsce w polskiej części Tatr, gdzie można wprowadzać psy oraz jedno z dwóch dostępnych także dla rowerzystów. Najdalszym punktem, do którego mogą dotrzeć zarówno rowerzyści, jak i turyści z czworonogami, jest Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej

Wędrówkę w Dolinie Chochołowskiej rozpoczyna się na Siwej Polanie, gdzie oprócz budki z biletami wstępu znajduje się między innymi postój dorożek oraz kolejki turystycznej Rakoń którymi można dostać się na polanę Huciska.

Aż 2/3 doliny pokryte jest lasami świerkowymi. W dolnej części doliny występują dolnoreglowe lasy z domieszką buka, jodły i reliktowej sosny zwyczajnej. Wśród lasów bieleją liczne turnie - szczególnie efektownie prezentują się Mnichy Chochołowskie i Siwiańskie Turnie.

Szczyty i granie wyższych gór są trawiaste, najatrakcyjniej wyglądają jesienią. Wówczas możemy na nich obserwować całą tęczę kolorów: przebarwione na jaskrawoczerwony kępy borówek (występują ich tu 3 gatunki), fioletowe wrzosy, rude pędy situ skuciny, żółte bliźniczki psiej trawki, a to wszystko na tle ciemnozielonych kęp kosodrzewiny.

Atrakcją są też liczne polany i hale z szałasami, większość z nich jest jeszcze wypasana. Dolina Chochołowska jest też ostoją dzikich zwierząt. Odbywają się w niej rykowiska jeleni, niedźwiedzie, świstaki i wiele innych gatunków znajduje tutaj warunki do życia.