Kościół św. Jana Nepomucena

Rzymsko-katolicki, pierwotnie miał charakter kaplicy dworskiej, którą wznieśli na tym samym miejscu Suchodolscy w pierwszej połowie XVIII w. W 1752 r. Michał Maurycy i jego żona Barbara (z Mężyńskich) Suchodolscy przebudowali kaplicę na kościół szpitalny, drewniany z murowanym prezbiterium. Od 1758 r. uznany jako kościół filialny parafii Swierże, a od 1768 r. - już jako samodzielny kościół parafialny. Rozebrany został w 1818 r. Ucisk wyznaniowy i narodowościowy ze strony władz carskich nie stwarzał możliwości budowy nowej świątyni i dopiero po ukazie tolerancyjnym w roku 1905 społeczeństwo miejscowe podniosło od nowa tę ideę. Budowę istniejącego do dziś kościoła rozpoczęto w 1907 r., a ukończono w 1909 r.