Muzeum Archidiecezjalne

Muzeum utworzył bp Włodzimierz Jasiński w 1937 r. w celu zachowania dla przyszłych pokoleń zabytków sztuki sakralnej znajdującyh się w obrębie granic diecezji Łódzkiej. Zbiory (z pominieciem kolekcji filatelistycznej) liczą około 900 eksponatów. Ekspozycje stałe rozmieszczono w czterech salach. Zbiory zgrupowane są w nastepujacych działach: obrazy, rzezba, wyroby rzemiosła artystycznego (naczynia liturgiczne), tkactwo (ornaty, gobeliny), konwisarstwo (wyroby z cyny), numizmatyka, filatelistyka i dział ksiażki zabytkowej (rekopisy, dyplomy pergaminowe, inkunabuły i starodruki). Do najcenniejszych w dziale malarstwa należa: Madonna z Dzieciatkiem i sw. Janem, Florencja, koniec XV w., W dziale rzezby godne uwagi: Madonna z Dzieciatkiem, Slask pierwsza połowa XV w., artysta nieznany, drewno polichromowane, snycerka, wys. 108 cm; plakietka ze scena Madonna z Dzieciatkiem, Italia druga połowa XV w.; Chrystus frasobliwy, Polska XVIII w., artysta nieznany. W dziale rzemiosła artystycznego prezentuja sie: kielich gotycki (1566 r.); puszka barokowa (1682 r.); patera z ampułkami (Augsburg 1676 r.); monstrancja ze scena ukoronowania Najswietszej Maryi Panny, Augsburg XVIII w., warsztat nieznany; Ostatnia Wieczerza -metaloplastyka wykonana w miedzi, pozłacana, z konca XIX w., art. nieznany z USA, podarowana w 2003 r. przez ks. kan. J. Ostaszewskiego.