Muzeum Człowieka we Wrocławiu

Początki muzeum antropologicznego sięgają okresu przedwojennego kiedy to zaczęto gromadzić zbiory w ówczesnym Instytucie Antropologii Wydziału Medycznego Niemieckiego Uniwersytetu Wrocławskiego.

Instytut ten miał bardzo bogate tradycje i miano jednego z najprężniejszych ośrodków badawczych tego typu na świecie. Kierował nim prof. Egon von Eickstedt. Niestety podczas oblężenia miasta znakomita większość cennych zbiorów antropologicznych i bibliotecznych Instytutu uległa zniszczeniu. Po wojnie, w 1945 roku, pod kierownictwem dr Karola Stojanowskiego powstał Zakład Antropologii polskiego Uniwersytetu Wrocławskiego. Wczesną wiosną 1946 roku, dzięki życzliwości prof. v. Eickstedta, udało się odnaleźć część ocalałych zbiorów niemieckich. Przyjechał on na parę dni do Wrocławia i wskazał adresy swoich asystentów. W mieszkaniach jego współpracowników, które ocalały z oblężenia, znaleziono sporo niemieckiej literatury fachowej, pewną ilość materiałów kostnych i instrumentów. Informacje uzyskane od prof. von Eickstedta pozwoliły również trafić na słynny zbiór egzotycznych czaszek Hermana Klaatscha, wywieziony w ostatnich miesiącach wojny i ukryty w wieży zamku w Bobrowicach Śląskich. Zbiór ten odnaleziono w październiku 1946 roku. Na skutek złych warunków przechowywania z ogólnej liczby 400 czaszek udało się uratować jedynie 140 czaszek, z tego 80 australijskich i 60 afrykańskich. Zbiory muzealne Katedry Antropologii są wykorzystywane do prac naukowych i działalności dydaktycznej. Pochodzą one z odzyskanej po wojnie niemieckiej kolekcji i ze zbiorów zlikwidowanego w 1953 roku warszawskiego Instytutu Nauk Antropologicznych. Później sukcesywnie dołączano tu także eksponaty gromadzone latami przez pracowników Zakładu Antropologii U.Wr. w trakcie prowadzonych wykopalisk na terenie całej Polski. Prof. dr hab. Tadeusz Bielicki, były dyrektor Zakładu Antropologii PAN, uzupełnił kolekcję muzealną odlewami gipsowymi czaszek z kręgu Homo habilis i Homo erectus. W zbiorach mamy także czaszki i szkielety małpiatek i małp właściwych oraz odlewy czaszek człowieka kopalnego z różnych etapów jego drogi ewolucyjnej. W kolekcji jest najstarsza, polska, oryginalna, paleolityczna czaszka znaleziona w Siemonii koło Będzina. Jest ona datowana na okres kultury oryniackiej. W Muzeum jest również odlew tylnej części czaszki, pochodzącej z mezolitu, znalezionej w Janisławicach koło Skierniewic z okresu kultury tardenuaskiej. W Katedrze przechowuje się ok. 4000 szkieletów z neolitycznych i średniowiecznych cmentarzysk a także wymienioną serię 140 czaszek pochodzącą z Afryki i Australii. Kolekcja Muzeum Człowieka obejmuje kości zmienione różnymi procesami chorobowymi, a także kości z różnych części szkieletu informujące o kolejnych etapach rozwoju osobniczego. Muzeum Człowieka dysponuje mumią młodej kobiety zabalsamowanej na wzór egipski oraz dwiema zmumifikowanymi głowami ludzkimi, jedna pochodzi z wysp południowego Pacyfiku i jej mumifikacja nastąpiła przez wędzenie w dymie, druga, pokryta masą bitumiczną, jest częścią mumii powstałej w sposób naturalny i pochodzi z Krety. W Muzeum Człowieka, w oparciu o zbiory naukowe, jest stała wystawa pokazująca drogę ewolucyjną gatunku Homo sapiens, obrządki pochówkowe pochodzące z różnych kultur i okresów dziejowych. Na wystawie można obejrzeć również elementy układu kostnego z kolejnych etapów rozwoju osobniczego i kości zmienione patologicznie. Zbiorami muzealnymi opiekują się mgr A. Tomaszewska i mgr Zofia Wiktor-Sztromwasser.

Godziny otwarcia
Wtorek: 9:00 – 12:00
Środa: 12:00 – 15:00
Czwartek: 10:00 – 12:00
Piątek: 9:00 – 12:00

Kontakt
Tel. +48 (71) 375 26 97
email: [email protected]
www.antropo.uni.wroc.pl