Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze z siedzibą w Ochli

Na obszarze 13 ha zgromadzono i objęto ochroną ponad 60 zabytkowych obiektów architektury wiejskiej (wśród nich dwa unikatowe: wieża winiarska z XVIII w. z Budachowa i najstarszy w Polsce drewniany obiekt mieszkalny z Potrzebowa datowany na 1675 rok). Prezentowane tu są różne typy architektury ludowej czterech sąsiadujących ze sobą regionów etnograficznych: Zachodniej Wielkopolski, Dolnego Śląska, Wschodnich Łużyc, obszaru środkowo - lubuskiego oraz historycznej Bukowiny. W zabudowie "skansenowskiej wsi" wykorzystano zastany układ dróg, pól, łąk, lasów i wód. W przestrzeni tej prowadzone są tradycyjne uprawy polowe zgodne z płodozmianem (żyto, owies, ziemniaki oraz uprawy chmielu, wikliny i winorośli). Wnętrza zabytkowych obiektów mieszkalnych i gospodarczych prezentują tradycyjną kulturę materialną mieszkającej tu ludności autochtonicznej, jak i powojennych osadników z uwzględnieniem ich regionalnego zróżnicowania i przerwanej ciągłości kulturowej. Znaczną część zbiorów prezentowanych na ekspozycjach stanowią dawne sprzęty rolnicze, meble, tradycyjne tkaniny i ubiory ludowe (dąbrowieckie, zbąszyńskie, łowickie, opoczyńskie, bukowińskie, lwowskie, wileńskie, łemkowskie, stanisławowskie, tarnopolskie, poleskie itd.). Są to głównie wyroby rękodzielnicze, które świadczą o kunszcie, umiejętnościach, poczuciu piękna i wykorzystaniu środowiska naturalnego dla zaspokojenia potrzeb bytowych i estetycznych mieszkańców wsi. Stanowią one jeden z ważniejszych materialnych wyznaczników dziedzictwa regionalnego.Muzeum posiada w zbiorach bogatą kolekcję współczesnej sztuki ludowej i nieprofesjonalnej oraz utrzymuje szerokie kontakty z twórcami działającymi w regionie.