Muzeum w Międzyrzeczu Wielkopolskim

Zasadniczym elementem ekspozycji stałej jest największa w Polsce kolekcja portretu trumiennego licząca w sumie 38 wizerunków, 18 tablic inskrypcyjnych oraz 160 tablic herbowych. Zgromadzony zespół konterfektów oraz elementów towarzyszących (tablice inskrypcyjne i herbowe) jest jednym z najważniejszych tego typu w Polsce.  Międzyrzeckie portrety trumienne zasadniczo związane z terenem działania Muzeum (pograniczny obszar zachodniej Wielkopolski), w przeciwieństwie do innych tego typu kolekcji, charakteryzują się wyraźnie urozmaiconą proweniencją wyznaniową. Obok portretów trumiennych Muzeum w Międzyrzeczu posiada kolekcję malarstwa portretowego o charakterze reprezentacyjnym. Obiekty te pochodzą głównie z XVII – XIX wieku. Są to przede wszystkim portrety okolicznej szlachty, międzyrzeckich starostów, także malarstwo sepulkralne i reprezentacyjne międzyrzeckiego mieszczaństwa. Ważną częścią ekspozycji muzealnej pozostaje wystawa ukazująca lokalne obyczaje i kulturę ludową ludności zamieszkującej obszar zachodniej Wielkopolski w okresie do poł. XX wieku, w tym także ludności napływowej. Wystawa ta, obejmująca takie dziedziny codziennej działalności ludzkiej jak uprawę, hodowlę, rybołówstwo, pszczelarstwo, plecionkarstwo, rzemiosła wiejskie, obróbkę lnu, pozostaje istotnym elementem obrazującym lokalne obyczaje. Szczególnym elementem wystawy etnograficznej jest prezentowana kolekcja strojów ludowych, instrumentów oraz model izby mieszkalnej z końca XIX wieku w skali 1:1.