Zamek w Mirowie - ruiny zamku leżącego na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, wybudowanego w systemie tzw. Orlich Gniazd, we wsi Mirów w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim.
Zamek w Mirowie stanowi przykład średniowiecznego zamku obronnego zaadaptowanego do celów mieszkalnych. Powierzchnia zamku wynosiła pierwotnie ok. 270 m2. W wyniku rozbudowy podjętej przez kolejnych właścicieli powierzchnia budowli rozrosła się do 1200 m2. Zamek otaczał mur obwodowy, był otoczony fosą, a na wewnętrzny dziedziniec prowadziła brama.
Zamek w Mirowie został zbudowany w czasach Kazimierza Wielkiego około połowy XIV wieku obok wsi Mirów, lokowanej na prawie polskim.
Historycy przypuszczają, że już wcześniej istniały w tym miejscu zabudowania drewniano-ziemne. Początkowo warownię tworzyła kamienna strażnica podległa pod pobliski zamek w Bobolicach, która wraz z nim wchodziła w skład systemu obronnego znanego dziś jako Orle Gniazda. Strażnica ta należała do szlacheckiego rodu Lisów, którzy byli również właścicielami pobliskiego zamku w Koziegłowach. Jako pierwsi zainicjowali oni rozbudowę umocnień do formy rycerskiego zamku. W 1378 warownia ta nadana została jako lenno Władysławowi Opolczykowi przez Ludwika Węgierskiego, jednak za prowadzenie wrogiej Polsce polityki Władysław Jagiełło odebrał ją w 1396.
Zamek w Mirowie mocno ucierpiał podczas potopu szwedzkiego, kiedy zniszczono znaczną część murów. Mimo podjętych przez właścicieli prac remontowych powoli popadał w ruinę i ostatecznie został opuszczony w 1787 r. Warownia stała się źródłem kamiennego budulca dla okolicznych mieszkańców, co przyspieszyło jej spustoszenie. W XIX wieku zamek został po raz pierwszy zinwentaryzowany. Nie miał już wówczas dachów, a mury w wielu miejscach były zawalone. W 1934 runęła ściana południowa zamku.
Zamek został objęty ochroną konserwatorską w okresie PRL.
W 2006 r. rodzina Laseckich - obecnych właścicieli zamku – rozpoczęła prace zabezpieczające, mające na celu ratowanie tego zabytku. Na zlecenie przedstawicieli rodziny, senatora Jarosława W. Laseckiego i jego brata Dariusza Laseckiego, rozpoczęto szereg badań, na podstawie których opracowywany był optymalny sposób zabezpieczenia ruin. Prace odbywają się pod nadzorem specjalistów.
Obecnie nie jest możliwe zwiedzanie wnętrza zamku, który ze względu na zagrożenie, jakie stwarza dla turystów, musiał zostać ogrodzony. Docelowo zamek w Mirowie zostanie udostępniony dla ruchu turystycznego, planowana jest również częściowa rekonstrukcja zawalonych ścian. W zabezpieczonych i zaadaptowanych pomieszczeniach znajdzie się centrum obsługi turystycznej oraz muzeum.
© Źródło: Wikipedia,
BY-SA 3.0
Zamek w Mirowie stanowi przykład średniowiecznego zamku obronnego zaadaptowanego do celów mieszkalnych. Powierzchnia zamku wynosiła pierwotnie ok. 270 m2. W wyniku rozbudowy podjętej przez kolejnych właścicieli powierzchnia budowli rozrosła się do 1200 m2. Zamek otaczał mur obwodowy, był otoczony fosą, a na wewnętrzny dziedziniec prowadziła brama.
Zamek w Mirowie został zbudowany w czasach Kazimierza Wielkiego około połowy XIV wieku obok wsi Mirów, lokowanej na prawie polskim.
Historycy przypuszczają, że już wcześniej istniały w tym miejscu zabudowania drewniano-ziemne. Początkowo warownię tworzyła kamienna strażnica podległa pod pobliski zamek w Bobolicach, która wraz z nim wchodziła w skład systemu obronnego znanego dziś jako Orle Gniazda. Strażnica ta należała do szlacheckiego rodu Lisów, którzy byli również właścicielami pobliskiego zamku w Koziegłowach. Jako pierwsi zainicjowali oni rozbudowę umocnień do formy rycerskiego zamku. W 1378 warownia ta nadana została jako lenno Władysławowi Opolczykowi przez Ludwika Węgierskiego, jednak za prowadzenie wrogiej Polsce polityki Władysław Jagiełło odebrał ją w 1396.
Zamek w Mirowie mocno ucierpiał podczas potopu szwedzkiego, kiedy zniszczono znaczną część murów. Mimo podjętych przez właścicieli prac remontowych powoli popadał w ruinę i ostatecznie został opuszczony w 1787 r. Warownia stała się źródłem kamiennego budulca dla okolicznych mieszkańców, co przyspieszyło jej spustoszenie. W XIX wieku zamek został po raz pierwszy zinwentaryzowany. Nie miał już wówczas dachów, a mury w wielu miejscach były zawalone. W 1934 runęła ściana południowa zamku.
Zamek został objęty ochroną konserwatorską w okresie PRL.
W 2006 r. rodzina Laseckich - obecnych właścicieli zamku – rozpoczęła prace zabezpieczające, mające na celu ratowanie tego zabytku. Na zlecenie przedstawicieli rodziny, senatora Jarosława W. Laseckiego i jego brata Dariusza Laseckiego, rozpoczęto szereg badań, na podstawie których opracowywany był optymalny sposób zabezpieczenia ruin. Prace odbywają się pod nadzorem specjalistów.
Obecnie nie jest możliwe zwiedzanie wnętrza zamku, który ze względu na zagrożenie, jakie stwarza dla turystów, musiał zostać ogrodzony. Docelowo zamek w Mirowie zostanie udostępniony dla ruchu turystycznego, planowana jest również częściowa rekonstrukcja zawalonych ścian. W zabezpieczonych i zaadaptowanych pomieszczeniach znajdzie się centrum obsługi turystycznej oraz muzeum.
Często zadawane pytania dotyczące Ruiny Zamku w Mirowie
- Jakie podobne obiekty są w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie ?
-
podobne obiekty w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie:
- (1.24 km) Zamek Bobolice
- (7.93 km) Zamek (Bąkowiec)
- (8.54 km) Ruiny Zamku Ostrężnik
- (11.29 km) Pałac Raczyńskich
- (18.73 km) Zamek Ogrodzieniec
Zobacz wszystkie podobne obiekty w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie
- Jakie atrakcje 🎡 są w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie ?
-
atrakcje 🎡 w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie:
- Jakie restauracje 🍽️ są w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie ?
-
restauracje 🍽️ w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie:
- Jakie hotele i pensjonaty 🛏️ są w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie ?
-
hotele i pensjonaty 🛏️ w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie:
- (6.83 km) Hotel Ostaniec
- (7.26 km) Pensjonat
- (9.53 km) Kukubara
- (13.34 km) Hotel Villa Verde Resort & Spa
- (13.81 km) Hotel Zawiercie
Zobacz wszystkie hotele i pensjonaty 🛏️ w pobliżu Ruiny Zamku w Mirowie