Zamek w Ryczowie

Ruiny średniowiecznej strażnicy położonej na malowniczej skale. Głównym elementem strażnicy była 2- lub 3-piętrowa murowana budowla, położona na niedostępnej skale w jej najwyższej, wschodniej części.
Budynek wzniesiono na osi wschód-zachód. Był to nieduży gmach w formie wieży mieszkalnej zbudowanej na planie czworoboku zbliżonego do trapezu o wymiarach 16x11x12,5x10 metrów. Mury magistralne wzmocniono przyporami.

Budynek prawdopodobnie miał charakter zamknięty - wchodziło się do niego po linach lub po drabinie, być może prowadził tam drewniany pomost.

Pierwsza wzmianka o Ryczowie pochodzi z 1388 roku, w 1416 roku wieś była w posiadaniu Jana z Kwaśniowa. Mimo że w dokumentach nie ma mowy o obronnym obiekcie, badania archeologiczne prowadzone u podnóża strażnicy przez J.Pierzaka i D.Rozmus pozwalają sądzić, że wzniesiona była w końcu XIV wieku.

Do czasów współczesnych zachowały się niewielkie fragmenty murów magistralnych oraz otaczający skałę wysoki na 1,5 metra ziemny wał.